του Σίμου Φωτεινού
Το μολύβι είναι μέσο με το οποίο γράφουμε πάνω σε μία επιφάνεια, συνήθως πάνω σε χαρτί. Παίρνει το όνομά του από το μόλυβδο που ήταν αρχικά το υλικό που χρησιμοποιούνταν, ήδη από τον ύστερο Μεσαίωνα. Τα πρώτα μολύβια με μόλυβδο κατασκευάστηκαν από τον Γάλλο Νικολά-Ζακ Κοντέ.
Το μολύβι είναι μέσο με το οποίο γράφουμε πάνω σε μία επιφάνεια, συνήθως πάνω σε χαρτί. Παίρνει το όνομά του από το μόλυβδο που ήταν αρχικά το υλικό που χρησιμοποιούνταν, ήδη από τον ύστερο Μεσαίωνα. Τα πρώτα μολύβια με μόλυβδο κατασκευάστηκαν από τον Γάλλο Νικολά-Ζακ Κοντέ. Ο μόλυβδος, όμως, δεν ήταν τόσο καλό μέσο για γραφή καθώς απαιτείτο μεγάλη δύναμη για κάθε γραμμή. Επίσης η μακροπρόθεσμη επαφή με τον μόλυβδο ήταν ανθυγιεινή για τον γραφέα. Έτσι με τον καιρό άρχισε να χρησιμοποιείται ο γραφίτης, λόγω της πιο πρόσφορης κρυσταλλικής δομής του. Στον γραφίτη οι δυνάμεις Φαν ντερ Βααλς μεταξύ των στρώσεων είναι πολύ μικρές, με αποτέλεσμα την χαρακτηριστική απαλοιφή στρώσεων γραφίτη πάνω στο χαρτί που καθιστά εφικτό το γράψιμο.
Κείμενα γραμμένα με μολύβι μπορούν συνήθως να σβηστούν με υλικά όπως η γόμα, για αυτόν τον λόγο το μολύβι δεν χρησιμοποιείται τόσο όταν το κείμενο πρέπει να μείνει αναλλοίωτο. Το μολύβι χρησιμοποιείται όμως ευρέως από μαθητές, στις εικαστικές τέχνες, από αρχιτέκτονες (αν και η χρήση του αντικαθίσταται από τον ΗΥ) αλλά και από τεχνίτες σε οικοδομές ή εργοστάσια.
Το παλαιότερο μολύβι βρέθηκε το 1630
Η αρχική διαδικασία κατασκευής μολυβιών του Conte περιλαμβάνει ψήσιμο ενός μείγματος από νερό, άργιλο και γραφίτη σε κλίβανο στους 1900 βαθμούς Fahrenheit πριν αποθηκευθεί το προκύπτον μαλακό στερεό σε ένα ξύλινο περιβάλλον. Το σχήμα του μπορεί να είναι τετράγωνο, πολυγωνικό ή στρογγυλό, ανάλογα με την προβλεπόμενη χρήση του μολυβιού. Για παράδειγμα, οι ξυλουργοί δεν θέλουν στρογγυλά μολύβια για να μην κυλάνε από το πάγκο. Η σκληρότητα ή μαλακότητα της μύτης του μολυβιού μπορεί να προσδιοριστεί με ρύθμιση των σχετικών κλασμάτων του πηλού και γραφίτη κατά το ψήσιμο. Πλέον, αναγνωρίζουμε την ποιότητα της μύτης του μολυβιού με τα χαρακτηριστικά Β, H, F. To πιο μαλακό είναι το 9Β και το πιο σκληρό είναι το 9H.
Το σύγχρονο μολύβι εφευρέθηκε το 1795 από τον Nicholas-Jacques Conte, έναν επιστήμονα που υπηρετούσε στο στρατό του Ναπολέοντα. Το μαγικό υλικό που ήταν κατάλληλο για το σκοπό αυτό ήταν σε μορφή καθαρού άνθρακα και το ονομάζουμε γραφίτη. Πρώτα ανακαλύφθηκε στην Ευρώπη, και πιο συγκεκριμένα, στη Βαυαρία κατά την έναρξη του δέκατου πέμπτου αιώνα. Αν και οι Αζτέκοι το είχαν χρησιμοποιήσει για να κάνουν σημάδια αρκετές εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα. Ονομάστηκε γραφίτης το 1789, από τη χρήση της ελληνικής λέξης «γράφειν» που σημαίνει να γράφει. Το μολύβι είναι μια παλαιότερη λέξη, που προέρχεται από τη λατινική λέξη «pencillus», που σημαίνει μικρή ουρά, για να περιγράψει τις μικρές βούρτσες μελάνης που χρησιμοποιούσαν για τη γραφή στο Μεσαίωνα.
τα μολύβια Cumberland είναι αυτά με την υψηλότερη ποιότητα επειδή ο γραφίτης που χρησιμοποιείται δεν σκονίζουν και γράφουν με τον καλύτερο τρόπο πάνω στο χαρτί.
ΠΗΓΈΣ
http ://www.infokids.gr/pos-anakalyfthike-to-molyvi/
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CE%BB%CF%8D%CE%B2%CE%B9
Κείμενα γραμμένα με μολύβι μπορούν συνήθως να σβηστούν με υλικά όπως η γόμα, για αυτόν τον λόγο το μολύβι δεν χρησιμοποιείται τόσο όταν το κείμενο πρέπει να μείνει αναλλοίωτο. Το μολύβι χρησιμοποιείται όμως ευρέως από μαθητές, στις εικαστικές τέχνες, από αρχιτέκτονες (αν και η χρήση του αντικαθίσταται από τον ΗΥ) αλλά και από τεχνίτες σε οικοδομές ή εργοστάσια.
Το παλαιότερο μολύβι βρέθηκε το 1630
Η αρχική διαδικασία κατασκευής μολυβιών του Conte περιλαμβάνει ψήσιμο ενός μείγματος από νερό, άργιλο και γραφίτη σε κλίβανο στους 1900 βαθμούς Fahrenheit πριν αποθηκευθεί το προκύπτον μαλακό στερεό σε ένα ξύλινο περιβάλλον. Το σχήμα του μπορεί να είναι τετράγωνο, πολυγωνικό ή στρογγυλό, ανάλογα με την προβλεπόμενη χρήση του μολυβιού. Για παράδειγμα, οι ξυλουργοί δεν θέλουν στρογγυλά μολύβια για να μην κυλάνε από το πάγκο. Η σκληρότητα ή μαλακότητα της μύτης του μολυβιού μπορεί να προσδιοριστεί με ρύθμιση των σχετικών κλασμάτων του πηλού και γραφίτη κατά το ψήσιμο. Πλέον, αναγνωρίζουμε την ποιότητα της μύτης του μολυβιού με τα χαρακτηριστικά Β, H, F. To πιο μαλακό είναι το 9Β και το πιο σκληρό είναι το 9H.
Το σύγχρονο μολύβι εφευρέθηκε το 1795 από τον Nicholas-Jacques Conte, έναν επιστήμονα που υπηρετούσε στο στρατό του Ναπολέοντα. Το μαγικό υλικό που ήταν κατάλληλο για το σκοπό αυτό ήταν σε μορφή καθαρού άνθρακα και το ονομάζουμε γραφίτη. Πρώτα ανακαλύφθηκε στην Ευρώπη, και πιο συγκεκριμένα, στη Βαυαρία κατά την έναρξη του δέκατου πέμπτου αιώνα. Αν και οι Αζτέκοι το είχαν χρησιμοποιήσει για να κάνουν σημάδια αρκετές εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα. Ονομάστηκε γραφίτης το 1789, από τη χρήση της ελληνικής λέξης «γράφειν» που σημαίνει να γράφει. Το μολύβι είναι μια παλαιότερη λέξη, που προέρχεται από τη λατινική λέξη «pencillus», που σημαίνει μικρή ουρά, για να περιγράψει τις μικρές βούρτσες μελάνης που χρησιμοποιούσαν για τη γραφή στο Μεσαίωνα.
τα μολύβια Cumberland είναι αυτά με την υψηλότερη ποιότητα επειδή ο γραφίτης που χρησιμοποιείται δεν σκονίζουν και γράφουν με τον καλύτερο τρόπο πάνω στο χαρτί.
ΠΗΓΈΣ
http ://www.infokids.gr/pos-anakalyfthike-to-molyvi/
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CE%BB%CF%8D%CE%B2%CE%B9