Εκπαιδευτική επίσκεψη στο ΚΠΕ Ευεργέτουλα
H περιβαλλοντική ομάδα του Γυμνάσιου μας, παρακολούθησε μαζί με την αντίστοιχη ομάδα του Γυμνασίου Καλαμωτής, το τριήμερo εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Περιβαλλοντικές διαδρομές» του ΚΠΕ Ευεργέτουλα.
Σκοπός του προγράμματος είναι η βιωματική προσέγγιση του φυσικού περιβάλλοντος, ο εντοπισμός των ανθρώπινων παρεμβάσεων και των προβλημάτων που προκύπτουν από αυτές καθώς και η καλλιέργεια της ερευνητικής διάθεσης των μαθητών, η συνεργασία, η ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας και της ευαισθητοποίησης για θέματα προστασίας του περιβάλλοντος. Περισσότερες εικόνες...
Σκοπός του προγράμματος είναι η βιωματική προσέγγιση του φυσικού περιβάλλοντος, ο εντοπισμός των ανθρώπινων παρεμβάσεων και των προβλημάτων που προκύπτουν από αυτές καθώς και η καλλιέργεια της ερευνητικής διάθεσης των μαθητών, η συνεργασία, η ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας και της ευαισθητοποίησης για θέματα προστασίας του περιβάλλοντος. Περισσότερες εικόνες...
Σταθμοί της περιήγησής μας
ΚΠΕ Ασωμάτου, Δήμου Ευεργέτουλα
Βρίσκεται στην άκρη του παραδοσιακού χωριού Ασώματος, περιστοιχισμένο από ελαιόδεντρα, κερασιές, καστανιές, πεύκα και πλήθος διαφόρων ειδών δέντρων και φυτών, σε ένα σημείο όπου το φυσικό περιβάλλον μαγεύει τον επισκέπτη
Στεγάζεται στο παλιό Δημοτικό Σχολείο του χωριού, το οποίο μετά την πρόσφατη ανακαίνησή του είναι ένα σύγχρονο κτίριο, πλήρως εξωπλισμένο με δίκτυο Η/Υ, εργαστήρια φυσικής, χημείας, βιολογίας, αίθουσες αρουσιάσεων και προβολών και γραφεία των εκπαιδευτικών.
Στεγάζεται στο παλιό Δημοτικό Σχολείο του χωριού, το οποίο μετά την πρόσφατη ανακαίνησή του είναι ένα σύγχρονο κτίριο, πλήρως εξωπλισμένο με δίκτυο Η/Υ, εργαστήρια φυσικής, χημείας, βιολογίας, αίθουσες αρουσιάσεων και προβολών και γραφεία των εκπαιδευτικών.
Αμπελικό
Είναι ένα από τα αρχαιότερα χωριά του νησιού και βρίσκεται στην περιοχή του Πλωμαρίου. Κατοικήθηκε από τον 3ο αιώνα π.χ. και βρίσκεται στους πρόποδες του Ολύμπου και σε απόσταση 40 λεπτών (38 χλμ) από την πόλη της Μυτιλήνης. Συνδέεται οδικώς με το Πλωμάρι και τα Βατερά. Παλαιότερα ονομαζόταν Βάκχεον, η ασχολία των κατοίκων ήταν η αμπελουργία και η ρητινοσυλλογή από τα πεύκα. Στον ενοριακό ναό του Αγίου Νικολάου λειτουργεί από το 1995 μουσείο με τρία τμήματα: λαογραφικό, εκκλησιαστικό και ρητινοσυλλογής. Επίσης το χωριό περιβάλλεται από 22 εξωκλήσια, το παλαιότερο των οποίων έχει ανεγερθεί το έτος 1680. Ο κάθε επισκέπτης μπορεί να φιλοξενηθεί δωρεάν στους δύο ξενώνες φιλοξενίας. Ακόμα υπάρχουν αθλητικό κέντρο (ποδόσφαιρο-μπάσκετ-βόλεϊ) και καφενεία με παραδοσιακά φαγητά.
Σήμερα οι 80 περίπου μόνιμοι κάτοικοι ασχολούνται αποκλειστικά με την καλλιέργεια της ελιάς. Επίσης γίνεται προσπάθεια επαναλειτουργίας του Συνεταιρισμού των Ρετσινάδων
Σήμερα οι 80 περίπου μόνιμοι κάτοικοι ασχολούνται αποκλειστικά με την καλλιέργεια της ελιάς. Επίσης γίνεται προσπάθεια επαναλειτουργίας του Συνεταιρισμού των Ρετσινάδων
Αγιάσος
Είναι χτισμένη στο εσωτερικό του νησιού στις πλαγιές του όρους Όλυμπος σε υψόμετρο 460 μέτρων με πληθυσμό 2.498 κατοίκους.
Στην Αγιάσο βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου, η οποία γιορτάζει το Δεκαπενταύγουστο. Το μοναστήρι χτίστηκε για να στεγάσει την εικόνα που μετέφερε ο μοναχός Αγάθωνας από την Ιερουσαλήμ. Από την επιγραφή που έφερε η εικόνα («ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ ΑΓΙΑ ΣΙΩΝ») προέρχεται το όνομα της Αγιάσου. Η φράση Αγία Σιών με την οποία συνήθιζαν να χαρακτηρίζουν την εικόνα και το μοναστήρι οι προσκυνητές παραφθάρθηκε σε Αγιασων και στη συνέχεια σε Αγιάσος. Η βλάστηση της περιοχής αποτελείται από εκτεταμένα δάση τραχείας πεύκης (pinus brutia) στα δυτικά του οικισμού, ενώ στις νότιες παρυφές του ξεκινάει ο περίφημος καστανιώνας της Αγιάσου αποτελούμενος από την κοινή castanea sativa, ο οποίος είναι ο μοναδικός που αποτελεί σημαντική δασική έκταση πάνω στο νησί. Η ύπαρξη του καστανιώνα της Αγιάσου, δίνει την αφορμή κάθε χρόνο, τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου στον οικισμό να διοργανώνει τη Γιορτή του Κάστανου και ταυτόχρονα μια περιπατητική εξόρμηση μέσα στον καστανιώνα.
Στην Αγιάσο βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου, η οποία γιορτάζει το Δεκαπενταύγουστο. Το μοναστήρι χτίστηκε για να στεγάσει την εικόνα που μετέφερε ο μοναχός Αγάθωνας από την Ιερουσαλήμ. Από την επιγραφή που έφερε η εικόνα («ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ ΑΓΙΑ ΣΙΩΝ») προέρχεται το όνομα της Αγιάσου. Η φράση Αγία Σιών με την οποία συνήθιζαν να χαρακτηρίζουν την εικόνα και το μοναστήρι οι προσκυνητές παραφθάρθηκε σε Αγιασων και στη συνέχεια σε Αγιάσος. Η βλάστηση της περιοχής αποτελείται από εκτεταμένα δάση τραχείας πεύκης (pinus brutia) στα δυτικά του οικισμού, ενώ στις νότιες παρυφές του ξεκινάει ο περίφημος καστανιώνας της Αγιάσου αποτελούμενος από την κοινή castanea sativa, ο οποίος είναι ο μοναδικός που αποτελεί σημαντική δασική έκταση πάνω στο νησί. Η ύπαρξη του καστανιώνα της Αγιάσου, δίνει την αφορμή κάθε χρόνο, τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου στον οικισμό να διοργανώνει τη Γιορτή του Κάστανου και ταυτόχρονα μια περιπατητική εξόρμηση μέσα στον καστανιώνα.
Ο κόλπος της Γέρας
Πρόκειται για ένα κλειστό κόλπο, ο οποίος επικοινωνεί με το Αιγαίο μέσω ενός στενού καναλιού. Η περιοχή είναι κατάφυτη από ελαιώνες, ενώ κατά μήκος των ακτών του κόλπου έχουν σχηματιστεί υφάλμυρα έλη (στο Λάρσο, στη Χαραμίδα και στο Ντίπι), τα οποία, μαζί με τον ποταμό Ευεργέτουλα, δημιουργούν ένα σημαντικό υδροβιότοπο.
Η ευρύτερη περιοχή της Γέρας διακρίνεται τις εναλλαγές των τοπίων της, που την καθιστούν ιδανική για φυσιολατρικές διαδρομές.
Η ευρύτερη περιοχή της Γέρας διακρίνεται τις εναλλαγές των τοπίων της, που την καθιστούν ιδανική για φυσιολατρικές διαδρομές.
Αλυκές Κόλπου Καλλονής
Στο βόρειο άκρο του κόλπου της Καλλονής βρίσκονται οι Αλυκές. Η έκτασή τους είναι περίπου 3.500 στρέμματα. Αποτελούν μια σημαντική πλουτοπαραγωγική πηγή της περιοχής που παράγουν 30.000 τόνους αλάτι το χρόνο, άριστης ποιότητας.
Οι Αλυκές, το περιφερειακό του κανάλι, η περιοχή των Μέσσων και οι εκβολές του ποταμού Βούβαρη, είναι από τους πιο σημαντικούς υδροβιότοπους της χώρας μας. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη σπάνιων πουλιών και πτηνών. Από τα πιο εντυπωσιακά είδη είναι τα φλαμίγκος. Τα τελευταία χρόνια η περιοχή βρίσκεται στο επίκεντρο των ερευνητών, ενώ αναπτύσσεται ο οικοτουρισμός.
Οι Αλυκές, το περιφερειακό του κανάλι, η περιοχή των Μέσσων και οι εκβολές του ποταμού Βούβαρη, είναι από τους πιο σημαντικούς υδροβιότοπους της χώρας μας. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη σπάνιων πουλιών και πτηνών. Από τα πιο εντυπωσιακά είδη είναι τα φλαμίγκος. Τα τελευταία χρόνια η περιοχή βρίσκεται στο επίκεντρο των ερευνητών, ενώ αναπτύσσεται ο οικοτουρισμός.
Αγία Παρασκευή Λέσβου
Η Αγία Παρασκευή Λέσβου είναι μια κωμόπολη στο κέντρο της Λέσβου. Έχει μόνιμο πληθυσμό 2.346 κατοίκων και αποτελεί την έδρα του Δήμου Αγίας Παρασκευής Λέσβου. Το χωριό είναι χτισμένο σε λεκανοπέδιο, που περιβάλλεται από χαμηλά βουνά φυτεμένα με ελιές, και μικρούς γυμνούς λόφους. Το σύνολο σχεδόν του οικισμού αποτελείται από αγροτικά και αστικά σπίτια χτισμένα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Λέσβου. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το κτήριο των Εκπαιδευτηρίων, το Δημαρχείο και η Εκκλησία. Στην είσοδο του χωριού υπάρχουν παλιά βιομηχανικά κτήρια, κυρίως ελαιοτριβεία. Ένα από αυτά έχει αναπαλαιωθεί και στεγάζει πρότυπο βιομηχανικό μουσείο, το Μουσείο της Ελιάς.
Δημιουργήθηκε από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς και στεγάζεται στο χώρο του παλαιού κοινοτικού ελαιοτριβείου, η χρήση του οποίου παραχωρήθηκε στο Ίδρυμα από τον Δήμο Αγίας Παρασκευής. Το συγκρότημα της Αγίας Παρασκευής αναδεικνύεται σε "μουσείο του εαυτού του", με αποκατάσταση των αρχιτεκτονικών και μηχανολογικών στοιχείων στην ιστορική τους μορφή.
Δημιουργήθηκε από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς και στεγάζεται στο χώρο του παλαιού κοινοτικού ελαιοτριβείου, η χρήση του οποίου παραχωρήθηκε στο Ίδρυμα από τον Δήμο Αγίας Παρασκευής. Το συγκρότημα της Αγίας Παρασκευής αναδεικνύεται σε "μουσείο του εαυτού του", με αποκατάσταση των αρχιτεκτονικών και μηχανολογικών στοιχείων στην ιστορική τους μορφή.
Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους
Η έδρα του Μουσείου βρίσκεται στον οικισμό Σίγρι της Δυτικής Λέσβου, στο κέντρο της προστατευόμενης περιοχής του Απολιθωμένου δάσους και στεγάζεται σε ένα σύγχρονο κτίριο 1600 m2. Το Μουσείο λειτουργεί ως Ν.Π.Ι.Δ. εποπτευόμενο από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, και αποτελεί το πρώτο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας που ίδρυσε η Ελληνική Πολιτεία.
Το Μουσείο βραβεύθηκε με το Eurosite management award 2001, για την ανάδειξη και διαχείριση του Απολιθωμένου Δάσους. Είναι ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Γεω σεισμική τράπεζα του Μουσείου . Στις εγκαταστάσεις του φιλοξενεί και μια σεισμική τράπεζα με την οποία στοχεύει στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα μείωσης των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών και αντιμετώπισης του σεισμικού κινδύνου.
Το Μουσείο βραβεύθηκε με το Eurosite management award 2001, για την ανάδειξη και διαχείριση του Απολιθωμένου Δάσους. Είναι ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Γεω σεισμική τράπεζα του Μουσείου . Στις εγκαταστάσεις του φιλοξενεί και μια σεισμική τράπεζα με την οποία στοχεύει στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα μείωσης των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών και αντιμετώπισης του σεισμικού κινδύνου.
Ιερά μονή Αγίου Ραφαήλ
Βρίσκεται πάνω από την κωμόπολη της Θερμής στο ύψωμα "Καρυές" με τη μοναδική στο νησί διώροφη εκκλησία. Εδώ φυλάσσονται τα λείψανα των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, που μαρτύρησαν και τα οστά τους βρέθηκαν ύστερα από οράματα πιστών. Το λαμπρό αυτό Μοναστηριακό συγκρότημα αποτελείται: Από τον κυρίως Ναό, το Καθολικό της Ιεράς Μονής, δύο πτέρυγες κελιά για τις μοναχές, σύνολο 30 κελιά με βοηθητικούς χώρους. Μια αίθουσα υποδοχής πολύ μεγάλη. Δύο διώροφους ξενώνες μεγάλους. Μια πινακοθήκη Ελλήνων ζωγράφων διώροφη. Μια μεγάλη Εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής με αγιογράφηση και μεγαλόπρεπο κωδωνοστάσιο. Επίσης μια πολύ μεγάλη αίθουσα αναψυκτηρίου για τις ανάγκες των προσκυνητών και εκθετήριο των βιβλίων της Οσιολογιωτάτης Ηγουμένης Ευγενίας.
Ιερά Μονή του Tαξιάρχη
Βρίσκεται στο Mανταμάδο και αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά προσκυνήματα της Λέσβου. Ο Ταξιάρχης είναι ο προστάτης Άγιος της περιοχής αλλά και όλης της Λέσβου. H θαυμαστή εικόνα του Tαξιάρχη Mιχαήλ, είναι μοναδική στο χριστιανικό κόσμο της Oρθοδοξίας. Και αυτό γιατί είναι ανάγλυφη και οι ανάγλυφες εικόνες δεν επιτρέπονται στην Aνατολική μας Oρθόδοξη Eκκλησία. Η εικόνα είναι μοναδική σε ό,τι αφορά τον τρόπο και τις συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες δημιουργήθηκε μα και τα υλικά με τα οποία ιστορήθηκε. H ζωντανή μας παράδοση την τοποθετεί στό 1000 μέ 1100 μ.χ. την εποχή δηλαδή, που σ' όλο το Aιγαίο κυριαρχούσαν και λεηλατούσαν τα παράλιά του οι Σαρακηνοί πειρατές. O ιερός αυτός χώρος ήταν ανδρικό Mοναστήρι προς τιμήν των Aρχαγγέλων. Oι πειρατές έμαθαν ότι εκεί υπάρχει πολύς πλούτος και μια νύχτα, που οι μοναχοί βρισκόταν στον ιερό Nαό συγκεντρωμένοι στη θεία τους λειτουργία, μπήκαν με σχοινιά από τα τείχη και τούς κατέσφαξαν. Ένα 17χρονο καλογεροπαίδι, ο δόκιμος Γαβριήλ που γλύτωσε από τη σφαγή, συγκέντρωσε το αίμα τών σφαγμένων μοναχών, το ανάμειξε με χώμα, και έφτιαξε τη μορφή του Aρχαγγέλου Mιχαήλ.
Σκάλα Συκαμινιάς
Επίνειο της Συκαμιάς, στο οποίο δεσπόζει επάνω στον καφετί βράχο, το εκκλησάκι της Παναγιάς της Γοργόνας. Το όνομα προέρχεται από μια Παναγιά στον μέσα τοίχο που ζωγραφισμένη άτεχνα, είχε στο κάτω της μέρος την ουρά της γοργόνας. Χτισμένο το 1913 το εξωκλήσι, επάνω στο βράχο ενωνότανε με την στεριά με μια χαμηλή λουρίδα γης και προέκταση του ο μώλος, το λιμανάκι. Το σύγχρονο τσιμέντο που αντικατέστησε το πέτρινο γραφικό μουράγιο και την λουρίδα της γης που ένωνε το βρόχο με την στεριά, ο μεγάλος κυματοθραύστης, αλλοίωσαν, αλλά δεν μπορέσανε να εξαφανίσουνε την γραφικότητα του τόπου. Από αυτό εμπνεύστηκε ο Στρατής Μυριβήλης το ομόνυμο μυθιστόρημα του .